2017

3

Uploaddatum: 29 December 2019

Ik kan in deze beschrijving niet zeggen wat ik van deze film vind. Bekijk de video links om erachter te komen van hoe ik over de filmversie van de hitmusical denk (en waarom).

Score (op schaal van 1- tot 10+): 1/1+

Uploaddatum: 18 December 2019

"Romance" is het 2de studioalbum van de Amerikaans-Cubaanse zangeres én voormalig Fifth Harmony-lid Camila Cabello, waarin zij uitgebreid over haar relatie met zanger Shawn Mendes, haar ex Matthew Hussey en haar gevoelens praat. 

 Het album voelt overgeproduceerd aan en het is net alsof de zangeres met elk nummers steeds 'n andere doelgroep probeert aan te trekken en verder praat zij te veel over haar relatie en haar gevoelens over haar huidige vriend en over haar ex. 

 De songwriting ziet er omslachtig uit en soms kun je met 'n directere tekst 'n beter nummer schrijven. Verder is ook wenig variatie in de onderwerpen en thema's.

 Camila's zangoptreden is hit or miss, doordat er duidelijk te horen is dat zij met autotune zingt.

 Rapper DaBaby is te horen op "My Oh My" en dat nummer zou veel beter bij hem passen dan bij de zangeres. Vriendjelief Shawn Mendes zingt prima op "Señorita", maar heel verbazingwekkend vind ik nou ook weer niet.

 Het album heeft 'n handvol leuke nummers, maar voor de rest presteert het voor mij onder het gemiddelde voor me. Dit betekent ook maar eens dat minder inderdaad meer is.

Score van Wesley (op schaal van 1- tot 10+): 5-

Uploaddatum: 16 December 2019

De hitmusical "We Will Rock You", gebaseerd op de liedjes van de rockband Queen en het verhaal van Ben Elton, vertelt het verhaal van 'n toekomst waarin live-muziek verboden is onder het gezag van Killer Queen (gespeeld door zangeres Anastasia), maar 'n rebellengroep genaamd "The Bohemians" verzetten zich hiertegen en nemen 2 rebelse jongeren onder hun hoede om hun strijd voort te zetten.

 Hoewel het verhaal op papier geweldig klinkt, de uitvoering ervan is gebrekkig en rammelt aan verschillende kanten. Van de motivaties van verschillende personages tot hoe Killer Queen op de wereld kwam en de macht greep.  In plaats van dat je het verhaal ervaart of met eigen ogen ziet, wordt het verhaal op sommige momenten door de personages aan jou vertelt. 

 De hoofdpersonages en de schurk zijn enorme clichés die je vaker in films, tv of in andere media gezien of gehoord hebt in dit soort verhalen. Zo is er binnen de rebellengroep 'n koppel die ik veel leuker en interessanter vind dan de hoofdpersonages zelf. En Commadant Khashoggi (gespeeld door Stanley Burleson) is 'n betere schurk dan Killer Queen herself. Anastasia is misschien 'n geweldige zangeres, maar dat betekent niet dat zij 'n geweldige actrice is. In plaats dat haar personage intimiderend of koudbloedig is met 'n radiaal wereldbeeld, is zij eerder 'n wulpse en aandachtsgeile controlfreak (die ook nog eens 'n over-the-top optreden geeft). 

 Het acteren is oké, omdat de optredens niet heel erg overtuigend overgebracht worden en sommige scénes worden onnodig uitgerekt. De zangoptredens wisselen per personage, want zo zijn het rebellenkoppel en Scaramouche de beste zangers/zangeressen, waren Galileo en Khashoggi de zwakste zangers en Anastasia's optreden was tegenvallend. De dansoptredens waren niet altijd even netjes synchroon en soms vraag je jezelf af van waarom die dansjes überhaupt gedaan worden.

 Het decor zag er vrij goedkoop uit en de visuele effecten zien er wel tof uit, maar soms kan het erg afleidend zijn.

 De muziek van Queen is geweldig, zoals gewoonlijk. Maar soms wanneer 'n nummer ingezet worden voelen ze meer aan als "vuller" of als fanservice, dan dat 't echt iets toevoegt aan het verhaal. 

 "We Will Rock You" is zonder twijfel 'n musical die gemaakt is voor de fans van de Engelse rockband. Maar als je echt 'n verhaal van hoge klasse verwacht, dan zul je (zelfs als fanzijnde) teleurgesteld zijn.

Score van Wesley (op schaal van 1- tot 10+): 6-/6

Uploaddatum: 9 December 2019

"Twenty Four Sevn 4" is het 5de studioalbum van de Nederlandse rapper Sevn Alias, die ook nog eens geldt als het 4de en laatste deel van zijn "Twenty Four Sevn"-reeks. Verder heeft hij dit album gemaakt voor de fans die de rapper vanaf het begin gesteund hebben.

 Sevn praat naast zijn rijkdom, faam en succes ook over persoonlijke dingen en de beats zijn per nummer steeds anders, wat voor 'n beetje variatie zorgt op zijn nieuwste project. 

 De songwriting is op zich best oké, alleen kom je zo hier en daar wat zwakgeschreven zinnen tegen die niet al te goed doordacht zijn of die zwak zijn geschreven door gemakzucht.

 Sevn's rapoptreden heeft 'n goeie flow, maar er zijn ook nummers waarin hij met autotune zingt of op 'n lage, monotone manier 'n stuk zingt of rapt.

 De gastbijdrages van Chivv, Lijpe, Kevin, Hef, Blanco (van Harlem Spartans), AG BLAXX, 3robi, Jonna Fraser en Ashafar wisselen in kwaliteit af van zwak naar matig tot sterk. Sommige gastoptredens konden beter, maar Ashafar is zonder twijfel diegene die de beste gastbijdrage heeft geleverd op dit album.

 De productie is nogal wisselvallig. Hoewel de meeste nummers 'n goeie beat hebben, zijn er zat nummers die 'n beat hebben die op gehoor totaal niet werken

 Sevn Alias is misschien wel één van de meest productieve rappers van Nederlandse bodem, maar dit album heeft ook aspecten die te horen zijn in 'n album waar de productie gejaagd is. Ik denk dat het goed is als de rapper zijn tijd neemt en zichzelf zo nu en dan 'n vakantie gunt.

Score van Wesley (op schaal van 1- tot 10+): 5-

Uploaddatum: 23 November 2019

"Time" is het 5de studioalbum van de Nederlandse indierockband Kensington, waarbij de band in 'n hut in de bossen van Canada verbleven om aan dit project te werken, die dingen bespreekt als frustraties, relaties en het houden van (of verliezen van) 'n dierbare.

 Het album biedt nummers aan die je van de band kunt verwachten. Het is niet origineel of innovatief en dat is best 'n teleurstelling.

 De songwriting is oké, hoewel elk nummer 'n emotionele achtergrond heeft. Helaas weet de songwriting in dit 11 nummer tellende album mij niet op emotionele vlak te raken.

 De grauwende zangstem van Eloi Youssef zou echt goed passen bij 'n goed rockalbum, maar helaas matcht zijn stem niet zo mooi met het zachte, galmende en tegenvallende optreden van de band.

 Ook in de productie is dit album 'n teleurstelling, waarbij veel nummer langdradig aanvoelen en ik heb 'n keer meegemaakt dat ik halverwege het album ging stoppen met het beluisteren van dit project.

 "Time" is waarschijnlijk één van de saaiste rockalbums die ik ooit gehoord heb. Normaal zeg ik dat nooit over 'n rockalbum, maar Kensington laat (bijna) de hele rockgenre saai overkomen, zelfs voor diegenen die benieuwd zijn naar het genre. De band had beter zwaardere powerriffs, 'n sterker en swingende drumoptreden en 'n wat meer flitsende sound kunnen geven, om 'n memorabel album te leveren (wat zij uiteindelijk niet gedaan hebben).

Score van Wesley (op schaal van 1- tot 10+): 4

Uploaddatum: 19 November 2019

"Soldaat van Oranje - De Musical" is sinds 2010 de langslopende musical in Nederland, die het verhaal vertelt van Engelandvaarder en oorlogsheld Erik Hazelhof Roelfzema tijdens de Tweede Wereldoorlog.

 Het verhaal is prachtig en de manier van hoe het op visuele wijze vertolkt wordt is niet alleen innovatief, maar ook fascinerend. Er is wel 'n verhaal van 'n bepaald personage die niet echt iets toevoegt aan het hele verhaal en het verhaal is niet (helemaal) historisch correct, doordat belangrijke figuren als Chris Krediet, Peter Tazelaar en Bram van de Stok ontbreken of als combinatie van meerdere personages, in één personage is geschreven.

 In deze musical is weinig dans te verwachten, wat ook wel logisch lijkt aangezien het verhaal erg heftig is. De zangoptredens zijn op zich prima, maar het is goed te horen dat de zangoptredens niet perfect zijn. Het acteren is datgene wat echt goed is, hoewel het soms niet altijd even overtuigend,.

 Voor mij is het niet duidelijk of sommige personages echt bestaan hebben of niet, doordat het verhaal gebaseerd is op 'n autobiografie van Erik Hazelhof Roelfzema en waar creatieve vrijheid 'n rol speelt in het verhaal. Koningin Wilhelmina werd wel echt overtuigend neergezet, maar Chris de Vries (eigenlijk Chris Krediet) als "comedy relief" werkt niet voor mij, waardoor de comedy voor mij niet landt en wat gewoon "out of place" aanvoelt.

 "Soldaat van Oranje - De Musical" is 'n musical die iedereen in Nederland minstens één keer gezien moet hebben en ons de vraag moet laten stellen wat vrijheid voor ons betekent. Het kan (onnodig) langdradig aanvoelen, heel triest zijn en is misschien niet voor iedereen, maar het geldt wel als 'n belangrijke stuk werk in de Nederlandse kunst, cultuur -en entertainmentwereld. 

Score van Wesley (op schaal van 1- tot 10+): 9+/10-

Uploaddatum: 16 November 2019

"Snowsniper" is het debuutalbum van de pas 21-jarige Nederlandse zangeres/rapper S10, waarbij zij bekendheid kreeg met haar 2 eerder uitgebrachte EP's "Lithium" en "Antispychotica." Op dit album praat de artieste over eenzaamheid, giftige relaties, verlatingsangst en het wegduwen van geliefden.

 Op het 1ste gezicht zou het album lijken op zo'n "moody"-popplaat, die je vaker gehoord zou hebben tegenwoordig. Maar de onderwerpen en thema's en de productie zorgen ervoor dat het album wel interessant blijft.

 De songwriting kan hartverscheurend triest zijn, doordat S10 haar gevoelens en gedachtes deelt op dit project. Maar er zijn ook momenten dat de tekst herhalend is geschreven en heeft gastrapper Willem (van The Opposites) ook 'n paar "bars" die niet al te best geschreven zijn.

 S10 kan goed zingen en rappen, maar soms maakt zij veel te vaak gebruik van autotune (die soms 'n stoorzender kan zijn). Haar mompelende zang -en rapoptreden zal niet voor diegenen zijn die geen fan zijn van de "mumble rap"-genre.

 De gastartiesten (o.a. Kraantje Pappie, Jayh, Willem, sor en Yung Nnelg) op dit album zijn voor de meesten onder hen wel prima, maar Yung Nnelg en sor waren diegenen die zeker niet geweldig waren.

 De productie is echt "moody", maar het zijn de beats die de sterkste punten vormen op dit album. Sommige nummers voelen op dit project aan alsof ze het album proberen uit te rekken, zodat het daardoor langer klinkt. Maar ondanks dat is de productie, ondanks vele gebreken, wel goed.

 "Snowsniper" is 'n interessant album. Niet vlekkeloos, maar het is (naar mijn mening) wel het enige Nederlandstalige Hiphop-album die ik echt netjes vind. Ga gerust voor jezelf kijken wat je van dit album vind, want S10 verdient echt veel meer aandacht van ons allemaal.

Score van Wesley (op schaal van 1- tot 10+): 7-/7

Uploaddatum: 15 November 2019

Dit nieuwe Broederliefde-album genaamd "Broeders." Het is niet goed. Wil je weten waarom? Bekijk dan de video links.

Score van Wesley (op schaal van 1- tot 10+): 1-

Uploaddatum: 8 November 2019

Bekijk de video links om er achter te komen van wat ik van dit album vind. 

Score van Wesley (op schaal van 1- tot 10+): 3-/3

Uploaddatum: 6 November 2019

"Vierentwintig" is hét debuutalbum van Lars Bos, bekend onder zijn artiestennaam Snelle. In dit album laat de rapper zich van zijn gevoelige en stoere kant zien en hij praat over herkenbare dingen als pesten, verliefdheid en vriendschap. Verder zijn er ook 'n paar nummers te horen waarin hij over zijn roem en succes praat.

 Snelle is 'n rapper die verfrissend in de Hiphop-scene is met de herkenbare onderwerpen, waarin de luisteraar 'n band met hem kan krijgen. Wat wel minder origineel is, is het feit dat Snelle bij zijn zangstukken veel autotune gebruikt.

 De songwriting is niet complex, maar er zit wel 'n verhaaltje in waar 'n emotionele lading achter zit, waar de luisteraar zichzelf erin kan herkennen en op emotioneel gebied geraakt kan worden.

 Snelle zingt én rapt op zijn debuutalbum, maar zingt voor het overgrote deel. Hij heeft zich vastgeklampt aan de autotune (behalve bij "Reünie"), maar tijdens het rappen is zijn flow wel goed.

 De optredens van de gastartiesten zijn vooral missers. Yade Lauren is één van de weinigen die 'n fatsoenlijke gastbijdrage gaf aan dit project.

 De productie is veelzijdig, maar omdat de productie is gedaan door 9 verschillende producenten zorgt 't er wel voor dat er geen directie is, waar het album heen kan gaan. Verder is er ook geen eenheid in de productie.

 "Vierentwintig" heeft wel 'n paar goeie nummers, maar dit is niet het soort album waar ik naar terugkom. Ik hoop wel dat Snelle het de volgende keer beter doet en trouw blijft aan zijn stijl, want de dingen die hij bespreekt zorgt er wel voor dat de Hiphop-scene in Nederland niet alleen om geld, roem en vrouwen hoeft te draaien.

Score van Wesley (op schaal van 1- tot 10+): 4+/5-

Uploaddatum: 4 November 2019

"Sweet High" is hét comeback-album van de Nederlandse poprockband Krezip, die geldt als het 5de project van de bands discografie. Op dit nieuwe album staan familie en vriendschap centraal, wat ook wel toepasselijk is i.v.m. de comeback van de band na 10 jaar afwezigheid.

 "Sweet High" geeft ons de bekende sound waar de band beroemd om is geworden en met het nummer "Lost Without You" brengt het ons herinneringen op van het nummer "I Would Stay." 

 De songwriting is heel simpel, maar er zit wel 'n emotionele lading achter.

 Het zangoptreden van leadzangeres Jacqueline Govaert is mooi en zij heeft 'n stem om van weg te dromen. Jammer genoeg klinkt zij door het hele project lief en schattig, waardoor zij niet veelzijdig overkomt op dit project, wat zij wel in eerdere albums bewezen heeft.

 De productie is van begin tot eind ontzettend zoetsappig. Het klinkt niet veelzijdig, net als het zangoptreden van Jacqueline, en door de productie van Gordon Groothedde voelt het hele album als  'n teleurstelling aan.

 Van de 10 nummers op dit album zijn er maar de helft die ik leuk vindt. Maar dit is 'n album waar ik niet meer naar zal omkijken, door 'n tekort aan replay value. "Sweet High" is daarom één van de minst sterkste albums van Krezip.

Score van Wesley (op schaal van 1- tot 10+): 5/5+

Uploaddatum: 3 November 2019

"Anastasia" is 'n Broadway-musical die sinds September dit jaar exclusief te zien is in het AFAS Circustheater in Scheveningen, die het verhaal vertelt van de eerdergenoemde grootvorstin die de executiecommando van de bolsjewieken zou hebben overleefd en probeert haar identiteit te achterhalen.

 Het verhaal is fascinerend mooi, vooral door de gedachte dat de jonge vorstin inderdaad in leven zou zijn geweest tijdens de opkomst van het communisme in Rusland, ondanks het feit dat het verhaal losjes gebaseerd is op de gelijknamige animatiefilm uit 1997 (waarbij beide verhalen historisch onjuist zijn). Er is ook nog eens 'n "side story" die onnodig aanvoelt en alleen maar tijd opvult, zonder echt iets aan het algemene verhaal toe te voegen.

 De productie en de presentatie bij deze musical ziet er prachtig uit met de kostuums en het decor. Het decor is waarschijnlijk één van de hoogtepunten van deze show, die ook nog eens dynamisch is.

 De algemene acteeroptredens van de acteurs is oké, goed voor wat het is maar voor het grote deel oké. De zangoptredens zijn prachtig en de choreografie ziet er goed uit.

 De personages verschillen voor mij. Anastasia is 'n personage die niet perfect is opgevoerd, maar wel leuk. Vlad is als "comedy relief" niet sterk en de grappen voelen nogal geforceerd aan en de schurk van de musical, officier Gleb, probeert intimiderend en complex te zijn, maar hij is alles behalve intimiderend. Dmitri is naar mijn mening één van de leukste personages in de hele musical.

 Hoewel het verhaal historisch niet klopt en er gebreken zijn, is deze musical wel mooi en leuk. Het is 'n musical die je zeker weten gezien moet hebben en het feit dat in deze versie van het verhaal gekozen is om de bolsjewieken als de schurken te kiezen dan bijvoorbeeld Raspoetin (dat gebeurde in de animatiefilm uit 1997), zorgt er wel in ieder geval wel voor dat het verhaal wel iets realistischer is. "Anastasia" is 'n mooie musical, maar wel 'n mooie, gebrekkige musical die de moeite waard is om te checken.

Score van Wesley (op schaal van 1- tot 10+): 8

Uploaddatum: 28 Oktober 2019

"Painkiller" is het 12de studioalbum van de Engelse heavy metalband Judas Priest uit 1990, die geldt als één van de beste van de band volgens fans en de Heavy Metalgemeenschap.

 In dit album wordt er vooral gesproken over 'n metalen engel die uit de hemel komt om, op 'n motor, de mensheid van de ondergang te redden, maar ook komen dingen als enge monsters, de apocalyps en het bovennatuurlijke ook voor in dit album.

 De songwriting is top en het is echt badass om terug te lezen. Het nummer "Nightcrawler" geeft je koude rillingen over rug van

hoe griezelig dat nummer geschreven is.

 Leadzanger Rob Halford gilt en schreeuwt op 'n manier dat precies goed werkt op de algehele sound van dit album. Het is sterk en zijn optreden is ook nog eens kickass.

 De productie en het optreden van de band is fenomenaal. De flitsende gitaarriffs, het snelvurende drumoptreden van drummer Scott Travis en de vurige gitaarsolo's vormen allemaal één grote adrenaline-injectie. Bij het beluisteren van dit album heb je het gevoel alsof je keihard aan het crossen bent op de snelweg of alsof je vanaf 'n hoge plek 'n duik in het water neemt.

 Na bijna 30 jaar sinds release snap ik waarom Judas Priest-fans zo dol zijn op dit album en waarom dit album wordt beschouwd als één van de beste albums van de band (en wellicht één van de beste metal-albums ooit). Als je echt van metal houdt en nog nooit van dit album gehoord hebt, ga dan onmiddellijk dit album kopen. Je zult er geen spijt van krijgen.

Score van Wesley (op schaal van 1- tot 10+): 10+