Geschreven op: 30-1-2018 om 17:40 uur

Bron: @wtofficial op Instagram

Ik was op het werk, had even pauze en scroll zoals altijd even op social media , om te kijken of ik iets leuks of interessants zie. Dan zie ik ineens dat de officiële Instagram-account van de Nederlandse symphonic metalband Within Temptation - waarschijnlijk beheerd door zangeres en frontvrouw Sharon den Adel - een foto geplaatst heeft (zie bovenstaande foto) waarbij de zangeres op de cover staat van Veronica Magazine, met daarbij de tekst: Metal Mama 'Ik krijg nog steeds lange liefdesbrieven.'

 In de beschrijving van de post reageert Sharon verontwaardigd en maakt zij er 'n probleem van dat geen enkele man in 'n rock of heavy metalband "metal daddy" genoemd wordt en geeft indirect het idee dat Veronica Magazine - op indirecte wijze - seksistisch is. Zelf fans van de band geven haar gelijk, zonder 'n beetje kritiek te geven of 'n sceptische reactie te plaatsen (wat tot 'n interessant gesprek zou kunnen leiden waar we allemaal iets van kunnen leren, als dat zou gebeuren).

 Omdat ik geen rechtstreekse backlash wilde van de fans via Instagram, besloot ik maar hierover te gaan tweeten en mijn mening hierover te geven:

Als je erover nadenkt, is de term "metal mama" eigenlijk zo slecht nog niet. En ik denk ook dat Veronica Magazine die term op 'n positieve context over wilde brengen, wat Sharon waarschijnlijk over het hoofd zag.

 Zij is moeder van 3 kinderen, zij is de frontvrouw en leadzangeres van één van de meest succesvolle symphonic metalbands in de genre en zij heeft zelfs 'n geschat vermogen van 3 tot 4 miljoen euro. Waarom zou zij, ondanks dat zij zo succesvol is, erover moeten klagen dat zij door Veronica Magazine "metal mama" genoemd wordt (en dat de fans haar blindelings steunen zonder daar kritisch over na te denken)? Wat ik zal zei in bovenstaande tweets; Het zou veel erger zijn als zij door het tijdschrift "bitch","slet","hoer","takkewijf" of andere vrouwonvriendelijke dingen genoemd zou worden, maar context telt. Als bijvoorbeeld zangeres Rihanna bijvoorbeeld op 'n tijdschrift "bad bitch" genoemd wordt, moet zij (en andere vrouwen) dan kwaad worden? Nee! Want de term "bad bitch" staat voor 'n hele stoere vrouw, wat Rihanna ook eigenlijk is. Is de term dan meteen slecht? Nee, want die term heeft 'n positieve lading erachter (ook al heeft 't minstens één "vies" woord).

 Hoe zit het dan met "metal mama?" Is het dan alleen omdat zij moeder is en in 'n heavy metalband zit? Ik denk van niet, want zij is namelijk de leider van 'n heavy metalband waar 'n groot deel van de heavy metalgenre gedomineerd wordt door mannen. Als je zover gekomen bent, ondanks je geslacht, dan dwing je natuurlijk respect af en natuurlijk zullen heel veel mannen en vrouwen het supertof vinden dat er 'n "all-female" band is of 'n band waar 'n vrouw de leiding heeft (en sowieso zijn moeders ook goeie leiders in het gezin, wat dus aanduidt dat zij 'n baas is. In de genre, in haar band en in haar privé-leven). Is dit iets waar we ons druk om moeten maken? Natuurlijk niet! Voor de rest boeit het mij totaal niet hoeveel mannen of vrouwen er in 'n band zitten, zolang ze maar goeie muziek maken. En dat is het enige waar wij om geven en druk om moeten maken.

 Begrijp me niet verkeerd, ik vind Sharon 'n geweldige vrouw en heb niets meer dan respect voor haar en de band, maar als zij zulke politieke/sociale dingen gaat zeggen of doen op social media, dan kun je kritiek verwachten. Ik vind gewoon dat Sharon zich niet zo moet aanstellen en uit woede ineens haar politieke of sociale kwesties moet uiten op social media, zonder daarvoor genoeg research te doen en goed erover nagedacht te hebben. Want het kan gebeuren dat jouw boodschap op 'n verkeerde manier begrepen wordt en daardoor misverstanden ontstaan (en dat je flinke kritiek over je heen krijgt). Want het internet is NIET dé plek om 'n discussie te starten over controversiële onderwerpen, tenzij je daarvoor openstaat of het uit wilt lokken (ik kan uit ervaring spreken).

 Sharon, mocht je dit lezen: Take notes! Want niet alles wat je leest of hoort is niet per se negatief of wilt jou persoonlijk aanvallen.